روز قیامت صحنه های عجیبی دارد،یکی ازآن حسرت خوردن همگاه است. کسانی که اعمال نیک دارند حسرت بیشتر بودن آن وکسانی که اعمال بد دارند حسرت کم بودن ومقداری کار نیک را دارند. آری براستی که این دنیا مانند خانه تاریکی است که چون مسافرانی بر آن آیند ازاین تاریک خانه توشه ای برگیرند وچون در روشنایی روند،توشه گیران در دست خود طلا بینند وحسرت خورندکه ای کاش بیشتر برداشته بودند وکسانی که هیچ توشه ای بر نگرفته اند حسرت خورند که ای کاش مقداری از آن را هم ما داشتیم. 

خداوند متعال در سوره مبارک مریم آیه 39 پیامبر گرامی اسلام (ص) را خطاب قرارداده واعلام می دارد : وَأَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِیَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِی غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ (39) آنها را از روز حسرت (روز رستاخیز که برای همه مایه تاسف است) بترسان، روزی که همه چیز پایان مییابد در حالی که آنها در غفلتند و ایمان نمی‏آورند.

با توجّه به سیاق روایات، می توان به خوبی بیان کرد که بیشترین حسرت واندوه مربوط به زمانی است که خداون فرمان خلود را درباره اهل بهشت واهل دوزخ صادر می کند،چنان که همین معنا در روایت امام صادق(ع)بیان شده است.در برخی آیات قرآن آمده است علاوه برحسرت،شخص از شدّت اندوه در صدد انتقام گرفتن از خود بر می آید: در سوره مبارک فرقان آیه 27 چنین می خوانیم : وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا (27)و به خاطر بیاور روزی را که ظالم دست خویش را از شدت حسرت به دندان می‏گزد و می‏گوید: ای کاش با رسول خدا راهی برگزیده بودم.

معمولاً تعبیر گاز گرفتن با دندان در مورد کسانی که از شدّت حسرت وتأسّف ناراحتند به کار می رود، چنان که در فارسی نیز ضرب المثل است که فلان کس ((انگشت حسرت به دندان می گزید)).این کار شاید به خاطر این باشد که این اشخاص هنگامی که گذشته خویش را می نگرند خودرا مقصّر می دانند وتصمیم بر انتقام از خویشتن می گیرند و این نوعی انتقام است تا بتوانند در سایه آن کمی آرامش یابند.